Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω με μία λέξη το τρέξιμο αυτή θα ήταν η ελευθερία. Προσωπικά δένοντας τα κορδόνια μου αισθάνομαι σαν ελεύθερο πουλί και κάθε διαδρομή είναι μια καινούρια ξεχωριστή περιπέτεια.

Γεννήθηκα σε ένα περιβάλλον, στο οποίο κανένας δεν ασχολούνταν με τον αθλητισμό και πολύ περισσότερο με το τρέξιμο. Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω δειλά-δειλά, με έκπληξη διαπίστωσα ότι αυτό που άρχισα για να γεμίσω το χρόνο μου με έκανε να νιώθω πλήρης. Σιγά-σιγά αυξάνοντας την συχνότητα και την διάρκεια της προπόνησής μου, διαπίστωσα ότι το πανέξυπνο σώμα άρχισε να προσαρμόζεται και να μου επιτρέπει να τρέχω όλο και μεγαλύτερες διαδρομές. Και κάπως έτσι το 2018 αποφάσισα πιο πολύ για την εμπειρία να τρέξω τον πρώτο μου μαραθώνιο, ένα στοίχημα που είχα βάλει με τον εαυτό μου και το κέρδισα. Από τότε έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου.

Είμαστε πολλοί αυτοί που αγαπάμε το τρέξιμο και μοιραζόμαστε όλοι το ίδιο πάθος και την τρέλα που μας έχει αλλάξει τη ζωή. Μόνο κάνοντάς το, καταλαβαίνει κάποιος τον γλυκό αυτό "εθισμό". Το χαμόγελο και η πληρότητα είναι δύο χαρακτηριστικά που σε περικλύουν πάντα στο τέλος κάθε διαδρομής (είτε δύσκολης είτε όχι.) Άλλωστε, ανακαλύπτεις αποστάσεις που ποτέ δεν περιμένεις ότι θα διανύσεις τρέχοντας.

Πλέον η μέρα μου έχει αποκτήσει ιδιαίτερο νόημα, ξεκινώντας με το τρέξιμο. Είναι όπως ο "πρωινός καφές" για άλλους, αλλά και το φάρμακό μου. Κι αυτό γιατί μου παρέχει σωματικά και ψυχικά οφέλη. Σωματικά προσφέρει υγεία σε όλους τους τομείς, αφού είναι πολύτιμο για την λειτουργία της καρδιάς, και την σωστή λειτουργία των μυών. Ακόμα ενεργοποιείται ο μεταβολισμός και χάνονται πολλές θερμίδες.

Σε ψυχολογικό επίπεδο λειτουργεί σαν αγχολυτικό, καθώς μου δίνει την ευκαιρία να αφιερώσω στον εαυτό μου το χρόνο που του στερώ την υπόλοιπη ημέρα "τρέχοντας" για τις ανάγκες της καθημερινότητας. Ακόμη με βοηθάει να αποβάλλω το στρες, καθαρίζει το μυαλό μου, ενώ παράλληλα μου δίνει περισσότερη ενέργεια μέσα στη μέρα και έναν ποιοτικότερο ύπνο το βράδυ. Πρόσφατα μάλιστα, συνάδελφος μου, μου εξέφρασε τη σκέψη του να ξεκινήσει το τρέξιμο με βασικό κίνητρο την αισιοδοξία που με περικλύει κάθε πρωί, πριν ακόμα ξεκινήσει η μέρα. Μάλιστα επιλέγοντάς το σαν διάλειμμα από την δουλειά, συμβάλλει στο να επιστρέψεις ανανεωμένος και πιο αισιόδοξος.

Επιπλέον, εκτός του ότι βελτιώνει τον τρόπο ζωής μπορεί να καταπολεμήσει την κατάθλιψη. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ευτυχία των δρομέων είναι αληθινή, αφού εκκρίνονται οι γνωστές ορμόνες ενδορφίνες, οι οποίες ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Άλλωστε όλοι μας μετά από κάθε τρέξιμο αισθανόμαστε πιο ενεργοί και ζωντανοί.

Μοναδικό είναι επίσης το να συναντάς κάποιο δρομέα (ειδικά σε κάποιο περιφερειακό δρόμο τρέχοντας ώρα, χωρίς να έχεις συναντήσει ψυχή) ακόμα κι αν δεν τον ξέρεις, νιώθεις αυτή την ανεξήγητη οικειότητα, καθώς ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος που καταλαβαίνει ακριβώς τις σκέψεις σου εκείνη την στιγμή. Τα συναισθήματα σας ταυτίζονται.

Ακόμα πιο συναρπαστικό είναι να τρέχεις με παρέα. Η διαδρομή γίνεται πιο διασκεδαστική και μοιάζει πιο σύντομη, αφού ο ένας να παρακινεί τον άλλον ευχάριστα να συνεχίσει. Δημιουργείς έτσι και δρομικούς φίλους, με κοινό κίνητρο να μάθεις τα όρια σου και γιατί όχι να τα ξεπεράσεις. Άλλωστε όσο περισσότερα τα χιλιόμετρα, τόσο περισσότερες οι εικόνες!

Τέλος αυτό το οποίο κάνει το τρέξιμο ξεχωριστό και ασύγκριτο σε σχέση με τα άλλα αθλήματα είναι ότι αποτελεί την πιο εύκολη λύση, αλλά και την πιο οικονομική ψυχαγωγία. Αφού το μόνο που χρειάζεται είναι να φορέσεις τα παπούτσια σου και να ξεκινήσεις, όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους. Το αποτέλεσμα πάντα σε ανταμείβει. Και όπως έχει πει και η Kate Mockey : "Το τρέξιμο είναι το μόνο πράγμα που κάνω καθημερινά και ποτέ δεν μετανιώνω ".

Εσύ ακόμα να ξεκινήσεις;