Κάθε φορά που αλλάζει η χρονιά οι περισσότεροι άνθρωποι συνηθίζουμε να θέτουμε νέους στόχους για το έτος που έρχεται. Φέτος, τυχαίνει να μπαίνουμε και σε μια νέα δεκαετία και ο συμβολισμός είναι ακόμα πιο ισχυρός. Μαζί με αυτή τη δυναμική έρχεται και το νέο δρομικό site του Run Beat στη ζωή μας.

Είναι σημαντικό να θέτουμε στόχους σε κάθε τι που κάνουμε. Ακόμη και καθημερινούς. Κάπως έτσι θα ήταν σωστό να θέσουμε και τους στόχους μας για την αγαπημένη μας δραστηριότητα, το τρέξιμο. Ο στόχος του Run Beat είναι να κάνει ευτυχέστερους και καλύτερους τους εμπειρότερους δρομείς, και να εισάγει με ασφάλεια και έμπνευση τις νέες και τους νέους δρομείς.

Εκατοντάδες είναι αυτοί οι οποίοι εισέρχονται στον χώρο των δρόμων μεγάλων αποστάσεων, και ακόμα περισσότεροι είναι οι πιο έμπειροι που συνεχίζουν την προετοιμασία τους, παρά την άγνωστη ημερομηνία διεξαγωγής των αγώνων. Οι περισσότεροι εξ αυτών γνωρίζουν καλά γιατί τρέχουν και ξέρουν ότι οι αγώνες δεν θα αργήσουν να έρθουν. Ωστόσο είναι κάτι άλλο που τους οδηγεί στους δρόμους ή τα ορεινά μονοπάτια. Είναι η αίσθηση ότι όλα είναι ομορφότερα και πιο έντονα μετά από μια προπόνηση τρεξίματος.

Οι στόχοι εκκίνησης της προπόνησης ποικίλουν και διαβαθμίζονται στο πέρασμα του χρόνου. Αρχικά είναι αίσθηση χαράς που αυτό μας προσφέρει, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή μας σε κάποιον αγώνα. Αρκεί να γίνεται στον σωστό ρυθμό και διάρκεια για τον καθένα. Προοδευτικά και ορθά, βασισμένα σε ένα πρόγραμμα προπόνησης. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τις ενδορφίνες, των ορμονών της ευτυχίας, που εκκρίνονται με το τρέξιμο. Η παραγωγή αυτών των ορμονών δεν είναι ίδια για όλους. Χρειάζεται υπομονή από ορισμένους ώστε να νιώσουν τη χαρά, γιατί πρώτα έρχεται η κόπωση. Ωστόσο τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να έρθουν για όλους.

Είναι όμορφο να ανακαλύπτουμε τη μαγική επίδραση που έχει το τρέξιμο στην ψυχολογία μας και την υγεία μας. Συχνά μπορεί να αποτελεί στόχο η προσπάθεια του δρομέα να πάει έστω και μερικά βήματα παραπάνω από τις προηγούμενες προπονήσεις του.

Αργότερα έρχεται η επιδίωξη του τερματισμού σε κάποιον αγώνα. Δεν έχει σημασία ο ρυθμός, αρκεί να καλυφθεί η απόσταση. Η νίκη είναι μεγάλη και είναι για όλους. Γρήγορα συνειδητοποιείς ότι κοιμάσαι καλύτερα, εργάζεσαι αποδοτικότερα, έχεις περισσότερη ενέργεια και η ποιότητα της ζωής σου βελτιώνεται. Όλα τα παραπάνω σε οδηγούν να θέλεις να τρέξεις περισσότερο ή να κινείσαι πιο γρήγορα.

Κάπως έτσι και χωρίς να το καταλάβουμε οι στόχοι μας τροποποιούνται στο πέρασμα του χρόνου, ανακαλύπτοντας σταδιακά τη θετική επίδραση της προπόνησης στον οργανισμό και την ψυχοσύνθεσή μας, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα τις νέες μας δυνατότητες. Με τον ίδιο κόπο όπως πριν αποδίδουμε αισθητά καλύτερα και φτάνουμε πιο μακριά στον ίδιο χρόνο. Εναλλακτικά, καλύπτουμε την ίδια απόσταση γρηγορότερα και η βελτίωση είναι μετρήσιμη. Την βλέπουμε καθημερινά στο ρολόι μας, αλλά κυρίως στην ψυχολογία μας!

Κληρονομικοί παράγοντες καθορίζουν ορισμένες βιολογικές παραμέτρους, αλλά πολύ συχνά η σωστή προπόνηση και η συστηματική δουλειά υπερτερούν έναντι κάποιου κληρονομικού αθλητικού ταλέντου. Αν οι δύο παράμετροι του ταλέντου και της διάθεσης για δουλειά συνδυαστούν, συνήθως προκύπτει κάποιος πρωταθλητής, ή έστω αξιομνημόνευτος αθλητής. Στους ενήλικες αθλητές καθοριστικό παράγοντα για την όποια επιτυχία παίζει η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου για προπόνηση. Όσος κι αν είναι αυτός ο χρόνος είναι αρκετός για να ξεκινήσουμε. Ο επιπλέον, θα προκύψει στην πορεία.

Είναι ωφέλιμο να ορίζουμε βραχυπρόθεσμους στόχους για την τρέχουσα περίοδο και έτος, αλλά και μακροπρόθεσμους, ώστε η προετοιμασία μας να βασίζεται σ’ ένα πλάνο. Πολλοί γνωρίζουμε για τους μικρόκυκλους (εβδομαδιαίο πλάνο προπόνησης), τους μεσόκυκλους (μηνιαίο πλάνο), τους μακρόκυκλους (ετήσιο ή εξαμηνιαίο προγραμματισμό), αλλά παραβλέπουμε κάποιο πολυετές πλάνο προγραμματισμού, με το οποίο καθορίζουμε τους μελλοντικούς στόχους μας. Μέσω αυτού θα δίνεται κάθε φορά έμφαση και σε μια ή περισσότερες παραμέτρους της φυσικής κατάστασης. Είναι σημαντικό οι στόχοι μας να είναι ρεαλιστικοί. Όχι πολύ εύκολοι, αλλά ούτε και άπιαστοι. Ας είναι φιλόδοξοι αλλά να βασίζονται στις δυνατότητές μας. Αργότερα θα θέσουμε νέους, πιο φιλόδοξους.

Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να ανέβουμε τις αποστάσεις. Ο Ημιμαραθώνιος και ο Μαραθώνιος μπορούν να περιμένουν λίγα χρόνια, ώστε να προετοιμαστούν τα συστήματα του οργανισμού μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα καταφέρουμε να τερματίσουμε αν το αποφασίσουμε, αλλά δεν είναι και ότι πιο ορθό για τον οργανισμό μας. Υπάρχει κρυμμένη μαγεία και στις μικρότερες αποστάσεις. Συχνά, το πιο γρήγορο μπορεί να είναι δυσκολότερο από το πιο μακρινό.

Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι μας πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να βασίζονται στις πραγματικές μας δυνατότητές, τη δεδομένη χρονική περίοδο. Η βεβιασμένη προπόνηση για επίτευξη συγκεκριμένου χρόνου που οραματιζόμαστε, συχνά επιδιώκοντας την επίδοση κάποιου άλλου ή μακριά από τις δυνατότητές μας, οδηγεί σε υπερπροπόνηση ή τραυματισμό λόγω υψηλών εντάσεων για παρατεταμένο διάστημα, αλλά και απογοήτευση.

Όσοι υπήρξαν ανταγωνιστικοί δρομείς στο παρελθόν θα πρέπει να προπονούνται βάσει της τρέχουσας προόδου τους και όχι με γνώμονα τις αναμνήσεις επιτυχιών παλαιότερων εποχών.

Οι αρχικοί στόχοι μας στους αγώνες ορθό είναι να βρίσκονται στην κατεύθυνση της προσωπικής βελτίωσης με βάση το χρόνο, και όχι να ξεπεράσουμε συγκεκριμένους αντιπάλους. Όταν η βελτίωση βασίζεται στον ατομικό μας χρόνο, η πιθανότητα τραυματισμού απομακρύνεται. Η βελτίωση των χρόνων μας αναπόφευκτα θα οδηγήσει και σε καλύτερες θέσεις στην κατάταξη. Εξάλλου, σε κάθε αγώνα η θέση που θα καταλάβουμε είναι θέμα συγκυριών προσέλευσης αντιπάλων, οπότε μεγαλύτερη σημασία έχει η προσωπική μας βελτίωση και επίδοση.

Όποιοι λοιπόν και αν είναι οι στόχοι μας, τερματισμός, θέση στην κατάταξη, χρόνος και επίδοση ή το βάθρο, είναι σημαντικό να προετοιμαζόμαστε σύμφωνα με τις ατομικές μας δυνατότητες τηρώντας τις αρχές της προπονητικής τις οποίες θα αναπτύξουμε σε επόμενα άρθρα.

Αν μπορούσε κάποιος να συγκεντρώσει τα θετικά του τρεξίματος σε ένα χάπι, θα είχε κάνει μια αμύθητη περιουσία. Έως ότου όμως να γίνει αυτό ας φοράμε τα αθλητικά παπούτσια και ρούχα μας, ας διανύουμε τα πιο δύσκολα μέτρα έως το κατώφλι του σπιτιού μας και ας ξεχυνόμαστε στους δρόμους για όσα λεπτά μπορούμε και με όποιον ρυθμό μπορεί ο καθένας. Καθώς επιστρέφουμε με εκείνο το ανεξήγητο χαμόγελο είναι πολύ πιθανό να ευχηθούμε να μη βγει ποτέ εκείνο το χάπι.

Δημήτρης Τζεφαλής

Καθηγητής Φυσικής Αγωγής MSc.,

Προπονητής Δρόμων Αντοχής

E-mail: [email protected]

Instagram: dimitristzefalis

Facebook page: Δημήτρης Τζεφαλής

Σύντομο βιογραφικό αρθρογράφου:

Ο Δημήτρης Τζεφαλής είναι προπονητής της ομάδας δρόμων αντοχής O.S.B._Endurance Team και του Συλλόγου Κλασικού Αθλητισμού Δράμας. Είναι εν ενεργεία δρομέας μεγάλων αποστάσεων από τα 3 χλμ με φυσικά εμπόδια έως τον Μαραθώνιο. Ζει και εργάζεται ως Καθηγητής Φυσικής Αγωγής στη Δράμα. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Φέρνοντας κοντά τις μεγάλες αποστάσεις» και «Πού τρέχει ο λογισμός σου» των εκδόσεων Sportbook.